Productintroductie
De basisstructuur en toepassing van trusspins en verzekeringspinnen:
Voor het verbinden van de truss wordt de Bailey pin gebruikt. Er zit een klein rond gaatje aan het ene uiteinde van de pin en tijdens de installatie wordt een verzekeringskaart ingebracht om te voorkomen dat de pin eraf valt. Er zit een groef aan de bovenkant van de pin en de richting is dezelfde als die van het kleine ronde gat. Zorg er bij het installeren voor dat de groef parallel loopt aan de bovenste en onderste koorden, zodat de verzekeringskaart (verzekeringspin) soepel in het pingat kan worden gestoken.
Het materiaal van de trusspin is 30CrMnTi met een diameter van 49,5 mm.
De oppervlaktebehandeling kan zwart of gegalvaniseerd zijn. Gegalvaniseerd heeft betere corrosiewerende eigenschappen en wordt vooral in het buitenland verkocht.
Bailey Bridge-specificatie
De Bailey-brug is een soort draagbare, geprefabriceerde vakwerkbrug. Het werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Britten ontwikkeld voor militair gebruik en werd op grote schaal gebruikt door zowel Britse als Amerikaanse militaire technische eenheden.
Een Bailey-brug had het voordeel dat er geen speciaal gereedschap of zwaar materieel nodig was om te monteren. De houten en stalen brugelementen waren klein en licht genoeg om in vrachtwagens te worden vervoerd en met de hand op hun plaats te worden getild, zonder dat er een kraan nodig was. De bruggen waren sterk genoeg om tanks te vervoeren. Baileybruggen worden nog steeds op grote schaal gebruikt bij civieltechnische bouwprojecten en om tijdelijke oversteekplaatsen voor voet- en autoverkeer te bieden.
Het succes van de Bailey-brug was te danken aan het unieke modulaire ontwerp en het feit dat deze kon worden gemonteerd met minimale hulp van zwaar materieel. Bij de meeste, zo niet alle, eerdere ontwerpen voor militaire bruggen waren kranen nodig om de voorgemonteerde brug op te tillen en op zijn plaats te laten zakken. De Bailey-onderdelen waren gemaakt van standaard staallegeringen en waren zo eenvoudig dat onderdelen die in een aantal verschillende fabrieken waren gemaakt, volledig uitwisselbaar konden zijn. Elk afzonderlijk onderdeel kon door een klein aantal man worden gedragen, waardoor legeringenieurs zich gemakkelijker en sneller dan voorheen konden verplaatsen, om de weg te bereiden voor troepen en materieel dat achter hen oprukte. Ten slotte stelde het modulaire ontwerp ingenieurs in staat elke brug zo lang en zo sterk te bouwen als nodig was, waarbij de ondersteunende zijpanelen of de wegbeddingsdelen konden worden verdubbeld of verdrievoudigd.
